“Rahat/Rahat Kadın” olarak adlandırılan seks kölesi kadınlar, ailelerinden koparılmakta ve hayatlarının bu denli değişeceğinden habersiz kalmaktadırlar. farklı bir hayatıniçinde buldum.
Küçük yaşta seks köleliğine zorlanan Kim Bok-Dong ve Lee Ok-seon’un ürkütücü hayat hikayeleri. kendi ağızlarındanDinlemeye hazırsanız başlayalım.
Henüz 14 yaşındayken seks kölesi olmak için kaçırıldılar.
1926 yılında 14 yaşında olan Kim Bok-Dong ve Lee Ok-seon o zamanlar Japonya’nın himayesinde olan Kore’de yaşıyorlardı. Japonlar onlara vermek için Korelileri kullandı. istedikleri her şeyyapmaya çalışıyordu.
Genç erkekleri okullarından almak “öğrenci askerler”Küçük kızları ordularına aldılar, ailelerinin mallarına el koymakla tehdit ettiler ve onları kaçırdılar.
Kendi sözleriyle kaçırılmalarının travmatik gününü anlattılar.
Lee Ok-seon kaçırıldığı günü şu sözlerle anlatıyor:
“Ailem için bir ayak işi yapıyordum. Üniformalı bir grup adam arabadan atladı. bana saldırdı ve beni arabaya sürükledi . Araba uzaklaşırken, 14 yaşında ailemden sonsuza dek ayrıldığımı bilmiyordum.”
Kim Bok-Dong’un kaçırılma hikayesi ise şöyle:
“Evlere girip bizi zorla götürüyorlardı. Eğer gitmek istemiyorsak, tüm mal varlığına el koymak bizi tehdit ediyorlardı. Bir gece limana götürüldüm ve yaklaşık 30 kızla birlikte bir gemiye bindirildim.”
Sözde “rahatlama istasyonlarında” tecavüze uğradılar.
Bu sözde “rahatlama istasyonları” aslında hastanelerdi. Japon askerleri, taciz kurbanları, vahşetlerini örtbas etmek isteyen kızlar hastanede çalışan hemşireler gibigösteriyorlardı.
İlk kez hastaneye getirilen kız çocukları, yetkililer tarafından Karşılanarak muayene edildiler ve odalarına gönderildiler. Herkesin aralık ya da açık kapılar ardında neler olup bittiğini anlaması adettendi.
Yürüyemeseler bile teslim olmak zorundaydılar.
saatlerce süren üzen olaylarbazı günler öğlen 12’den akşam 6’ya, bazen sabah 8’den akşam 5’e kadar.
Tecavüz mağduru, direnmek istediklerinde yürüyemeyen “kadınları rahatlatıyor” dayakla cezalandırıldığı için boyun eğmeye mahkum edildiler. Her günün sonunda doktorlar kızların yaralarını tedavi etti.
Tekrarlayan tecavüzler, dayanılmaz fiziksel acılar, hamilelikler, cinsel yolla bulaşan hastalıklar ve savaş öncesi kasvetli koşullar…
“Ölmek bu şekilde yaşamaktan daha iyidir.” düşünen kızlar, orta sıra intihar girişimlerindevardı.
Hatta annesinin yemek için verdiği parayla alkol alıp intihar etmeye çalışan Kim Bok-Dong, “Midem o kadar ağrıyor ki hala ayaktayım” dedi. Sindirim problemleriyaşıyorum.” der.
Savaş sırasında birçok kadın hayatta kalamadı.
“Gevşeme kadınları” olarak adlandırılan seks kölesi kadınların birçoğu o dönemlerde öldü. Kim Bok-Dong ve Lee Ok-seon gibi bazı istisnai kişiler kaçmayı başardı. 8 yıllık esaretten sonra mülteci botu ileAilesinin yanına dönmeyi başaran Kim Bok-Dong, orada ne kadar kaldığını bile bilmiyordu.
Kızlarının işe gittiğini düşünen aile, travmatik gerçekler yıllarca öğrenemedi. Ancak uzun bir süre sonra annesi ona evlenmesi için baskı yapınca tüm olanları itiraf edebildi.
Yaşanan yılların yaralarını hiçbir şey saramaz ama…
Yıllarını muhtemelen dünyanın en korkunç deneyimlerinden birini yaşayarak geçiren bu kadınların hayatları elbette bir daha asla eskisi gibi olmadı. Kim Bok-Dong’un hala istediği tek şey Japonya’nın resmi ve samimi özür. Kim röportajını birkaç etkileyici cümleyle bitiriyor:
“Tazminat alsaydım, durumu olmayan öğrenciler için kullanırdım. Çünkü ben öğrenci olmam gereken yıllarOnu seks köleliği olarak harcadım.
